Από τις δεκαεπτά προσαγωγές που έγιναν, συνολικά, όπως αναφέρει το ΑΠΕ για επεισόδια που σημειώθηκαν στο μαθητικό συλλαλητήριο, στο κέντρο της Αθήνας, οι οκτώ μετατράπηκαν, πριν από λίγο, σε συλλήψεις. Σημειώνεται, ότι και οι οκτώ συλληφθέντες είναι ανήλικοι, ενώ σε βάρος τους σχηματίστηκε δικογραφία.

Υπενθυμίζεται πως με αιτήματα για σωστή υγειονομική περίθαλψη και προστασία των πολιτών εν μέσω πανδημίας, προσλήψεις και αξιοπρεπείς όρους εργασίας, μισθούς και συντάξεις, πραγματοποιήθηκαν στο κέντρο της Αθήνας η απεργία που έχει προκηρύξει για σήμερα Πέμπτη 15 Οκτωβρίου η ΑΔΕΔΥ - Πανδημοσιοϋπαλληλική απεργιακή κινητοποίηση και το μαθητικό συλλαλητήριο.

Σύμφωνα με την ΕΛΑΣ, «οι ανήλικοι έριξαν βόμβες μολότοφ και διάφορα άλλα αντικείμενα εναντίον αστυνομικών δυνάμεων», ενώ «έσπασαν μια στάση τραμ, στη λεωφόρο Βασιλίσσης Αμαλίας».

Παράλληλα, σε ελέγχους που έκανε η Αστυνομία βρήκε «μέσα σε δύο σακίδια, μεταξύ άλλων, δύο αντιασφυξιογόνες μάσκες, τρεις μολότοφ, φωτοβολίδες και σπρέι».

Ο Γιώργος Δελαστίκ γεννήθηκε στην Αθήνα στις 6 Ιουλίου 1952. Σπούδασε ηλεκτρολόγος–μηχανικός στο Πολυτεχνείο της Πάτρας.

Ξεκίνησε να δουλεύει στη δημοσιογραφία το 1979. Εργάστηκε στις εφημερίδες Ριζοσπάστης, Πρώτη, Το Παρόν, Καθημερινή, Ελευθερία Λάρισας και Έθνος (απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε το 2015) και στο περιοδικό Επίκαιρα. Το 1989 ίδρυσε το μηνιαίο περιοδικό Πριν στο οποίο διετέλεσε διευθυντής και στη συνέχεια στην εφημερίδα Πριν. Εργάστηκε επίσης ως αναλυτής στα ραδιοτηλεοπτικά μέσα: Δίαυλος 10, ΑΝΤ1 και MEGA.

Πραγματοποίησε δημοσιογραφικές αποστολές σε δεκάδες χώρες του κόσμου. Έγραψε πέντε βιβλία (Το τέλος των Βαλκανίων, Αποκάλυψη Τώρα – Ο δρόμος προς τη μονοκρατορία, Η νέα Γιάλτα, Συνωμοσία στη Μεσόγειο, Αφγανιστάν) και συμμετείχε σε πολλά άλλα.

Από φοιτητής εντάχθηκε στο κομμουνιστικό κίνημα κι έγινε μέλος της ΚΝΕ και του ΚΚΕ. Το 1989 αποχώρησε διαφωνώντας με την κυβέρνηση Τζαννετάκη και και πήρε ενεργά μέρος στη συγκρότηση του ΝΑΡ και των μετωπικών σχημάτων που εν συνεχεία δημιουργήθηκαν. Ήταν υποψήφιος βουλευτής σε πολλές αναμετρήσεις με τα ψηφοδέλτια της Λαϊκής Αντιπολίτευσης, του ΜΕΡΑ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ. Τα τελευταία χρόνια της ενεργού πολιτικής του δράσης συμμετείχε και συνέβαλε με τις ιδέες και τη γνώση του στις προσπάθειες και τις αναζητήσεις για ένα σύγχρονο κομμουνιστικό σχέδιο.

Ο Γιώργος Δελαστίκ όλα τα χρόνια της ζωής του παρέμεινε σταθερός στην ιδεολογία του και εργάστηκε με αξιοπρέπεια. Μέσα από την αρθρογραφία του πάλεψε ενάντια στη φτώχεια και την αδικία, τίμησε τους λαϊκούς αγώνες και την Αριστερά.

Τα συλλυπητήρια του πολιτικού κόσμου

«Η σκέψη και τα γραπτά του θα λείψουν σε όλους μας, μα πιο πολύ σε κείνους που δεν παραδέχονται το τέλος της Ιστορίας», τονίζει στο μήνυμά του ο Αλέξης Τσίπρας:

Συλλυπητήριο μήνυμα του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ- Προοδευτική Συμμαχία:

Ο Γιώργος Δελαστίκ υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες δημοσιογράφους της περιόδου της Μεταπολίτευσης. Ήταν από τις σπάνιες περιπτώσεις των δημοσιογράφων που σφράγιζε με το κριτικό του πνεύμα και την ευρυμάθειά του την επικαιρότητα, προσεγγίζοντας με τόλμη ακόμα και τα πιο απαιτητικά ζητήματα εσωτερικής και εξωτερικής πολιτικής. Ακόμα αποτέλεσε παράδειγμα για πολλούς νεότερούς του δημοσιογράφους με τους οποίους συνεργάστηκε, ανοίγοντάς τους δρόμους στη δημοσιογραφία.

Εκφράζουμε τα ειλικρινή μας συλλυπητήρια στους οικείους του.

Τι αναφέρει το ΚΚΕ:

«Έφυγε σήμερα από τη ζωή, ο Γιώργος Δελαστίκ, δημοσιογράφος και διευθυντής του ΠΡΙΝ. Ο Γιώργος Δελαστίκ ήταν ενταγμένος στο ΚΚΕ και την ΚΝΕ ως το 1989, όπου και αποχώρησε και εντάχθηκε στο ΝΑΡ» αναφέρει ανακοίνωση του ΚΚΕ, καταλήγοντας «το ΚΚΕ εκφράζει τα συλλυπητήριά του στην οικογένεια και τους οικείους του Γ. Δελαστίκ».

Η Τουρκία αρνήθηκε να δώσει άδεια υπερπτήσης


Ειδικότερα, το σκάφος "Νεφέλη" είχε αναχωρήσει από το Ιράκ μετά την
ολοκλήρωση της επίσκεψης του υπουργού Εξωτερικών Νίκου Δένδια στην
περιοχή. Οι τουρκικές αρχές ειδοποιήθηκαν για τη VIP πτήση και έδωσαν
έγκριση την οποία ωστόσο απέσυραν καθώς προσέγγιζε στα σύνορα.

Ξεκίνησε έντονη διπλωματική επικοινωνία και το αεροσκάφος υποχρεώθηκε να
χαμηλώσει ύψος και να κάνει κύκλους μέχρι να διευθετηθεί το θέμα.
Μετά απο έντονη επικοινωνία οι τουρκικές αρχές έδωσαν αδεια και το
αεροσκάφος έφθασε στο στρατιωτικό αεροδρομιο της Ελευσίνας με
σημαντική καθυστέρηση.
Την ώρα που το κυβερνητικό αεροσκάφος βρισκόταν πάνω από τη Μοσούλη -
στα σύνορα Τουρκίας και Ιράκ- αρνήθηκαν να δώσουν την άδεια υπερπτήσης.
Η κίνηση αυτή από τις τουρκικές Αρχές ανάγκασε το κυβερνητικό αεροσκάφος να
κάνει κύκλους για 20 λεπτά. Τελικά, έδωσαν άδεια προκειμένου να συνεχίσει το
κυβερνητικό αεροσκάφος, περνώντας πάνω από το Ντιγιάρμπακιρ.

Σύμφωνα με όσα γίνονται γνωστά από την ελληνική πλευρά, τα καύσιμα δεν
επαρκούσαν για να φτάσει το αεροπλάνο στην Αθήνα, εάν συνεχιζόταν αυτό το
θρίλερ.

Δένδιας: Κάθε κρίση στην περιοχή έχει έναν κοινό παρονομαστή, την
Τουρκία 
 
 Νωρίτερα, ο κ. Δένδιας, στον προσωπικό λογαρισμό του στο twitter, έκανε γνωστό
ότι η τουρκική προκλητικότητα ήταν εντός της ατζέντας των συνομιλιών που είχε
στο Ιρακ:

"Είναι περισσότερο από ποτέ εμφανές ότι η Τουρκία ενεργεί ως παράγοντας
διατάραξης της ειρήνης και της σταθερότητας στην ευρύτερη περιοχή. Ουσιαστικά,
κάθε κρίση, κάθε προβληματική κατάσταση στην περιοχή, έχει έναν κοινό
παρονομαστή: την Τουρκία", ανέφερε σε ένα από το tweet του, σημειώνοντας
παράλληλα ότι ενημέρωσε για τις παράνομες δραστηριότητες της Τουρκίας στην
ελληνική υφαλοκρηπίδα, καθώς και για την απόφασή της να ανοίξει το παραλιακό
μέτωπο των Βαρωσίων στο κατεχόμενο τμήμα της Κυπριακής Δημοκρατίας.

[ www.thetoc.gr]

Μετά την σημερινή ομολογία του υπουργού Επικρατείας Γ.Γεραπετρίτη, ότι η Ελλάδα
δεν πρόκειται να αντιδράσει στις τουρκικές έρευνες όπου και αν αυτές
εκδηλωθούν, παρά μόνο εάν πραγματοποιηθούν εντός των Χωρικών υδάτων στα 6
ν.μ. λήγει πρακτικά και ο συναγερμός για το τουρκικό ερευνητικό σκάφος Oruic Reis.

Με το ελεύθερο από την Ελλάδα να συνεχίσει τις έρευνές του το Oruc Reis μπορεί τώρα
να ποντίσει καλώδια και στα 6,1 ν.μ. ανοικτά της Αττικής, της Ευβοίας ή όπου αλλού
θέλει.

Να θυμίσουμε τι έλεγε η κυβέρνηση τον περασμένο Ιούλιο;

«Πρέπει να θεωρείται δεδομένη τόσο η βούληση όσο και η ικανότητα της
χώρας να υπερασπιστεί την εθνική της κυριαρχία. Ως εκ τούτου ως «κόκκινη
γραμμή» για την ελληνική πλευρά θεωρείται η άσκηση οποιασδήποτε
οικονομικής η ερευνητικής δραστηριότητας αν γίνει απόπειρα να διεξαχθεί
εντός των χωρικών της υδάτων και της ελληνικής υφαλοκρηπίδας.»!

Τώρα οι «κόκκινες» γραμμές έγιναν «ροζ» σχεδόν ξέφτισαν. Από
την παραβίαση της ελληνικής υφαλοκρηπίδας πήγαμε στην
παραβίαση των Χωρικών υδάτων.

Αύριο τι μας περιμένει;

https://www.pronews.gr/

Βαγγέλης Αυγουλάς Δικηγόρος, Πρόεδρος ΑΜΚΕ «Με Άλλα Μάτια»


Πριν από 32 χρόνια γεννήθηκα τυφλός. Σήμερα, υπογράφω αυτό το άρθρο ως δικηγόρος με
εξειδίκευση στο Αστικό Δίκαιο, ως μέλος της Επιτροπής Κοινωνικής Πολιτικής της ΚΕΔΕ με 10
έτη εμπειρία σαν Δημοτικός Σύμβουλος και Αντιδήμαρχος στο Ίλιον –Δυτική Αθήνα-, ως πρώην
Πρόεδρος Ασφαλιστικού Ταμείου (Οίκος Ναύτου) με 3,5 έτη θητείας και ως ενεργός πολίτης σε
συλλόγους ΑμεΑ στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Εύκολο; Όχι, καθόλου. Γιατί ζω στην Ελλάδα, όπου τα αυτοκίνητα δικαιούνται να κυκλοφορούν
εξίσου στους δρόμους και στα πεζοδρόμια, ενώ οι πεζοί πουθενά.

Εκεί που οι οδηγοί όδευσης τυφλών, οι ανάγλυφες χαραγμένες στα πεζοδρόμια λωρίδες
που με βοηθούν να προσανατολίζομαι όταν τις ακουμπά το λευκό μου μπαστούνι, είναι
συχνά κατειλημμένες από σκουπίδια, τραπεζοκαθίσματα και πολλές φορές δεν
υπάρχουν καν πεζοδρόμια για να τοποθετηθούν.

Εκεί που έχουμε ψηφίσει τόσους νόμους και ακόμη, ο σκύλος οδηγός τυφλών αντιμετωπίζεται
ως απλό κατοικίδιο.

Εκεί που οι ράμπες μπορούν να μην πληρούν προδιαγραφές και οι θέσεις στάθμευσης των
ΑμεΑ χρησιμοποιούνται συνήθως από όσους δεν το δικαιούνται.

Στην Ελλάδα που κοντεύει Νοέμβρης και όμως, δεν έγιναν όσοι μόνιμοι διορισμοί στην Ειδική
Αγωγή απαιτούνταν και υπάρχουν ακόμη εκπαιδευτικά κενά, ιδίως στην παράλληλη στήριξη
μαθητών. Εδώ που μου έχουν μάθει να συγκρίνω πάντα με το χειρότερο για να παρηγορούμαι,
π.χ. όταν σπούδαζα εγώ δεν είχα όλα τα βιβλία της Νομικής στη διάθεσή μου, όχι να κυνηγάει η
χώρα μου το καλύτερο για να βελτιώνεται. 

 Η χώρα που εν μέσω πανδημίας, έκοψε απροειδοποίητα το αναπηρικό επίδομα σε
κάποιες κατηγορίες τυφλών χωρίς εξηγήσεις. Εδώ που τα Κέντρα Δημιουργικής
Απασχόλησης ΑμεΑ θεωρούνται σπάνιο είδος και δεν υπάρχουν κρατικές στέγες
υποστηριζόμενης διαβίωσης για ΑμεΑ χωρίς υποστηρικτικό περιβάλλον, ενώ θα έπρεπε να
υπάρχουν σε κάθε δήμο.
Και εγώ, ενώ θα μπορούσα να έχω φύγει στο εξωτερικό, επιμένω Ελλάδα και παλεύω με όσους
συντονιζόμαστε στην ίδια συχνότητα αγώνα και αξιοπρέπειας, για ένα καλύτερο Αύριο, εδώ. 
 
 Εδώ, που οι τράπεζες αντιμετωπίζουν τους τυφλούς σαν ανίκανους προς δικαιοπραξία
και τους παραβιάζουν το απόρρητο απαιτώντας σε κάθε συναλλαγή και δύο μάρτυρες να
υπογράφουν μαζί μας και το κράτος Δικαίου μας δεν τους λέει κουβέντα.

Στη χώρα που τα κέντρα πιστοποίησης της αναπηρίας εφαρμόζουν δημιουργική λογιστική στις
πλάτες μας και η αναπηρία, εξακολουθεί να μην αντιμετωπίζεται διακομματικά αλλά
μικροπολιτικά. Στην Ελλάδα των πάνω από 1.000.000 ΑμεΑ, που όμως δε μας βλέπετε συχνά
γύρω σας, διότι οι δυσκολίες της καθημερινότητας είναι τόσες, που δεν αντέχουν όλοι να τις
αντιπαλέψουν και εγκλωβίζονται σπίτια τους ή σε ιδρύματα. Εδώ που ο τεχνολογικός
εξοπλισμός που βοηθά τους αναπήρους να ενταχθούν στην εργασία και την εκπαίδευση, δε
χορηγείται από το κράτος αλλά πρέπει –αν μπορούμε-, να πληρώνεται από την τσέπη μας.

https://www.efsyn.gr/ 
 
 Σήμερα, 15 Οκτώβρη Παγκόσμια Ημέρα Λευκού Μπαστουνιού για τους τυφλούς, σας γράφω
εξακολουθώντας να πιστεύω ότι κάτι μπορεί να αλλάξει. Οι αλλαγές όμως, δεν έρχονται με
δάκρυα και διαπιστώσεις, αλλά με διάρκεια και πολιτική ευθύνη, συλλογική και ατομική. Τάδε
Έφη ένας νεαρός, ανάπηρος επιστήμονας που πρόσφατα κόπηκε από γνωστό ΜΜΕ για να
μάθει να σχολιάζει υπουργούς που δεν πρέπει.

*Δικηγόρος, Πρόεδρος ΑΜΚΕ «Με Άλλα Μάτια»

Ένα Ξύπνημα Της Άνοιξης

βασισμένο στο ομώνυμο έργο του Φρανκ Βέντεκιντ

 

σε μετάφραση & σκηνοθεσία Γρηγόρη Λιακόπουλου

από 30 Οκτωβρίου για 6 παραστάσεις, κάθε Παρασκευή, Σάββατο & Κυριακή, στο θέατρο Σφενδόνη

 

Η Βέντλα θέλει επιτέλους κάποιος να την χτυπήσει. Ο Μέλχιορ ξέρει τι είναι το σεξ. Ο Μόριτς δεν ξέρει τίποτα, ίσως να είναι χαζός. Η Ίλζε ποζάρει για ζωγράφους, φωτογράφους και ποιητές, τους εμπνέει όπως μόνο μία αληθινή μούσα μπορεί. Ο Χανς κι ο Ερνστ φιλιούνται κάτω απ’ τον ίσκιο των αμπελιών. Ο Μόριτς τινάζει τα μυαλά του στον αέρα. Ο Μέλχιορ χτυπάει την Βέντλα. Μετά την φιλάει. Η Βέντλα λέει όχι.

Τι εννοεί άραγε η Βέντλα, όταν λέει όχι; Πώς αυτοκτονεί ένας νέος άνθρωπος; Ποιος μιλάει για το σεξ; Βλέπουν τα κορίτσια πορνοταινίες; Γιατί όλα τα σπουδαία έργα είναι γραμμένα από άντρες;

Το Ξύπνημα της Άνοιξης, ένα έργο για την ενηλικίωση μιας παρέας εφήβων μέσα σε μια συντηρητική και σεμνότυφη κοινωνία, όταν γράφτηκε θεωρήθηκε χυδαίο και πορνογραφικό. Ο συγγραφέας του, Φρανκ Βέντεκιντ, που ήταν πατέρας δύο εξώγαμων, είχε περάσει έξι μήνες στη φυλακή και του άρεσε να τραγουδάει μπαλάντες για φονιάδες και εγκληματίες, αναγκάστηκε να το τυπώσει με δικά του έξοδα και να περιμένει 15 χρόνια για να το δει να ανεβαίνει σε θέατρο.

Τώρα πια θεωρείται κλασικό έργο, ένα έργο ρεπερτορίου. Για αυτό και αντιμετωπίζεται με τη σειρά του με τον αντίστοιχο συντηρητισμό.

Όμως το Ξύπνημα της Άνοιξης είναι ένα έργο που αντιστέκεται σε κάθε ωραιοποίηση, σε κάθε συντηρητική και σοβαροφανή ματιά. Είναι ένα έργο έτοιμο να εκραγεί, ένα μανιφέστο ενάντια στον συντηρητισμό.

Μέσα από ένα συνδυασμό σκηνών του έργου, προσωπικών ιστοριών των ηθοποιών και θεωρητικών κειμένων, η παράσταση εστιάζει στην πρόσληψη των κλασικών έργων, στην ιστορία των λόγων περί σεξ και στις σεξιστικές κοινωνικές δομές.

Ο σκηνοθέτης Γρηγόρης Λιακόπουλος, που εργάζεται σε Ελλάδα και Γερμανία και έχει συνεργαστεί με το Schauspielhaus Hamburg, το Kampnagel και το Εθνικό Θέατρο της Ελλάδας, μετέφρασε και επεξεργάστηκε το έργο μαζί με έναν θίασο νέων ηθοποιών, αποφοίτων του Ωδείου Αθηνών, δίνοντάς του τον χαρακτήρα ενός θεατρικού μανιφέστου.

 

ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Μετάφραση & Σκηνοθεσία: Γρηγόρης Λιακόπουλος

Συνεργασία στη δραματουργία: Τζωρτζίνα Κακουδάκη

Φωτογραφίες: Λυδία Στέφου

Trailer:https://vimeo.com/gregliak/spring

 

Παίζουν: Ιωάννα Χλόη Βούλγαρη, Εριφύλη Κιτζόγλου, Χριστίνα Κυπραίου,

Γιώργος Μπουφίδης, Κατερίνα Νταλιάνη, Θησέας Παπαπαναγιώτου,

Μαντώ Παπαρρηγοπούλου, Δήμητρα Παρασκελίδου,

Μιχάλης Πητίδης, Χρήστος Πούλος-Ρένεσης

 

Διπλωματική παράσταση των αποφοίτων (2020) της Δραματικής Σχολής του Ωδείου Αθηνών

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗΣ

Παραστάσεις:30 Οκτωβρίου έως και 8 Νοεμβρίου, Παρασκευή με Κυριακή, στις 21:00

Διάρκεια: 110 λεπτά

Εισιτήρια: 12 -15€

Χώρος: Θέατρο Σφενδόνη

Διεύθυνση: Μακρή 4, Ακρόπολη

Προπώληση: https://www.ticketservices.gr/event/ena-ksypnima-tis-anoiksis/

«Μήδεια»

του Μποστ

στο θέατρο Εμπορικόν

Από Κυριακή 18/10

Σκηνοθεσία:
Νικορέστης Χανιωτάκης

Μουσική:

Monika

 

Η θεατρική εταιρεία Μυθωδία σε συνεργασία με την People Entertainment Group και τα Αθηναϊκά θέατρα  παρουσιάζουν για δεύτερη χρονιά την ανατρεπτική σατιρική κωμωδία του Μποστ «Μήδεια».

Μια παράσταση που έχουν ήδη παρακολουθήσει περισσότεροι από 20.000 θεατές σε Αθήνα, Κρήτη και Θεσσαλονίκη!

Τον κεντρικό ρόλο της παιδοκτόνου μάνας δεν ενσαρκώνει γυναίκα, αλλά ο εξαίρετος Μάκης Παπαδημητρίου!  Αυτή είναι η πρώτη φορά που ο βραβευμένος ηθοποιός συνεργάζεται με τον Νικορέστη Χανιωτάκη σε ένα ισχυρό «πάντρεμα» με ένα έργο – πρόκληση κι έναν θίασο που απαρτίζεται από υπέροχους ηθοποιούς: Κώστας Τριανταφυλλόπουλος, Γιάννης Δρακόπουλος, Τζένη Θεωνά, Νίκορέστης Χανιωτάκης, Γεράσιμος Σκαφίδας,Αναστασία Γεωργοπούλου, Άννα Κλάδη.

Γιάννης Μαθές: ζωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων.

Η μουσική της παράστασης είναι πρωτότυπη, παίζεται ζωντανά επί σκηνής από τους ηθοποιούς και φέρει την υπογραφή της Monika!  

Η παράσταση φιλοδοξεί, με την σύγχρονη ματιά που χαρακτηρίζει τους ανθρώπους του, να μεταδώσει τον σπουδαίο σατιρικό λόγο του Μποστ που ασχολήθηκε με τόσο χιούμορ και ευαισθησία με τα πάθη και τα λάθη της σύγχρονης ελληνικής κοινωνίας

Λίγα λόγια για το έργο:

Η «Μήδεια» του Μέντη Μποσταντζόγλου (Μποστ) αποτελεί μια από τις κορυφαίες κωμωδίες της σύγχρονης ελληνικής δραματουργίας κι έχει σημειώσει τεράστια επιτυχία ανά περιόδους στο θέατρο Στοά με την Λήδα Πρωτοψάλτη και τον Θανάση Παπαγεωργίου, όπως επίσης από άλλους θιάσους σε καλοκαιρινές περιοδείες στην Ελλάδα. Η τελευταία φορά που ανέβηκε στην χώρα μας ήταν το 2015 στο πλαίσιο του Φεστιβάλ Αθηνών & Επιδαύρου. 

Απ’ το πρώτο ανέβασμα του έργου το 1993, το χιούμορ του Μποστ, που ήθελε «οι θεατές περισσότερο να χαμογελάνε και λιγότερο να χαχανίζουν», πέτυχε το στόχο του και δημιούργησε μια μοναδική σάτιρα βασισμένη στις πιο τραγικές ιστορίες της αρχαίας δραματουργίας. Με την μοναδικότητα της γραφής του, ο Μποστ μετατρέπει την τραγική ηρωίδα του Ευριπίδη σε μια -μέχρι δακρύων από τα γέλια- κωμικοτραγική φιγούρα και παράλληλα, με αριστοφανικές μεταφορές και συνεχείς παρερμηνείες, καυτηριάζει τη νεοελληνική πραγματικότητα.

Όπως ο ίδιος αναφέρει χαρακτηριστικά: «Πρόκειται για ένα έργο που επικρίνει τους επικριτάς, προβληματίζει τους κριτάς και ελευθερώνει τους θεατάς». 

Υπόθεση: Στη Μήδεια, ο Μέντης Μποσταντζόγλου (Μπόστ) ξεκίνησε να γράψει ένα έργο βασισμένο στην ομώνυμη τραγωδία του Ευριπίδη και κατέληξε να μιλάει σε δεκαπεντασύλλαβο για μια γυναίκα στυγνή, κακούργα δολοφόνισσα, που έσφαξε τα παιδιά της επειδή ήτανε κάτι παλιόπαιδα που δεν παίρνανε τα γράμματα και δεν θέλανε να δουλέψουν. Σαν να μην της έφταναν όλα αυτά είχε κι έναν άντρα, τον Ιάσωνα, που την κεράτωνε από πάνω με μία καλόγρια! Έτσι, θολωμένη η Μήδεια αρπάζει το χασαπομάχαιρο απ’ την κουζίνα και φευ! Σφάζει όποιον βρει μπροστά της!

Συντελεστές:

Διασκευή - Απόδοση στίχων - Σκηνοθεσία: Νικορέστης Χανιωτάκης

Πρωτότυπη μουσική* : Monika 

Σκηνικά: Αρετή Μουστάκα

Βοηθός Σκηνογράφου: Έμιλυ Ονησιφόρου

Κοστούμια: Χριστίνα Πανοπούλου

Βοηθός ενδυματολόγου: Μαρία Φέξη

Χορογραφίες-Επιμέλεια κίνησης: Ειρήνη – Ερωφίλη Κλέπκου

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαριάννα Παπασάββα

Οργάνωση παραγωγής: Αναστασία Γεωργοπούλου

Εκτέλεση παραγωγής : Φάνης Μιλλεούνης

Φωτογραφίες: Αγγελική Κοκκοβέ

* Η μουσική παίζεται ζωντανά από τους ηθοποιούς

Διανομή:

Μήδεια                       Μάκης Παπαδημητρίου

Οιδίποδας                   Κώστας Τριανταφυλλόπουλος

Ευριπίδης                    Γιάννης Δρακόπουλος

Καλόγρια Πόλυ           Τζένη Θεωνά

Ιάσων                           Νίκορέστης  Χανιωτάκης

Τροφός                        Γεράσιμος Σκαφίδας

Αντιγόνη                      Αναστασία Γεωργοπούλου | Μπέτυ Αποστόλου

Ψαράς /Εξάγγελος     Άννα Κλάδη

Μουσική διδασκαλία, προσαρμογή και ζωντανή απόδοση μουσικών θεμάτων στο πιάνο : Γιάννης Μαθές. 

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ :

Για τις ημέρες των παραστάσεων μπορείτε να ενημερωθείτε στον παρακάτω σύνδεσμο
https://www.viva.gr/tickets/theatre/emporikon/mideia-tou-mpost/
 

Σύμφωνα με τα νέα μέτρα δε θα υπάρχουν φυσικά σημεία πώλησης στο θέατρο. Η αγορά των εισιτηρίων θα γίνεται πλέον ΜΟΝΟ ηλεκτρονικά.
 

ΤΙΜΕΣ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ :

Κανονικό: 18 €
Μειωμένο (*): 14 €
ΟΑΕΔ - ΑμεΑ: 12 €

ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ

www.people.gr

Τις τελικές ποινές για τους κατηγορούμενους της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής, μετά τις συγχωνεύσεις, ανακοίνωσε πριν από λίγα λεπτά η εισαγγελέας του Τριμελούς Εφετείου Κακουργημάτων κ. Αδαμαντία Οικονόμου.

Έτσι η τελική ποινή για τον Νίκο Μιχαλολιάκο όπως και για τον Ηλία Κασιδιάρη, είναι 13 έτη και 6 μήνες (από 13 έτη και 1 έτος που ήταν αρχικά).

Να σημειωθεί ότι το δικαστήριο διέκοψε προσωρινά και η νέα συνεδρίαση θα ξεκινήσει στις 10:00 το πρωί της Πέμπτης. Η υπεράσπιση έχει δικαίωμα στην αυριανή διαδικασία να εξετάσει μάρτυρες, προς ενίσχυση των αιτημάτων για ανασταλτικό αποτέλεσμα στις εφέσεις. Ήδη σήμερα κατέθεσε μάρτυρας του καταδικασθέντα Ιωάννη Άγγου.

Δείτε αναλυτικά τις ποινές:

Διευθυντήριο

Νίκος Μιχαλολιάκος

13 έτη κάθειρξη και 6 μήνες

Ιωάννης Λαγός

13 έτη κάθειρξη και 8 μήνες

Ηλίας Κασιδιάρης

13 έτη κάθειρξη και 6 μήνες

Γιώργος Γερμενής

13 έτη κάθειρξη και 6 μήνες

Χρήστος Παππάς

13 έτη κάθειρξη και 3 μήνες

Ηλίας Παναγιώταρος

13 έτη κάθειρξη

Αρτέμης Ματθαιόπουλος

10 έτη κάθειρξη

Πρώην Βουλευτές για ένταξη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση χωρίς ελαφρυντικό

Παναγιώτης Ηλιόπουλος

7 έτη

Νίκος Κούζηλος

7 έτη

Ελένη Ζαρούλια

6 έτη

Πολύβιος Ζησιμόπουλος

6 έτη

Αντώνης Γρέγος

6 έτη

Δημήτρης Κουκούτσης

6 έτη

Κωνσταντίνος Μπαρμπαρούσης

6 έτη

Πρώην βουλευτές για ένταξη και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση με ελαφρυντικό

Χρυσοβαλάντης Αλεξόπουλος

5 έτη κάθειρξη

Μιχάλης Αρβανίτης

5 έτη κάθειρξη

Ευστάθιος Μπούκουρας

5 έτη κάθειρξη και 6 μήνες

Νίκος Μίχος

6 έτη κάθειρξη

Ανθρωποκτονία Φύσσα

Γιώργος Ρουπακιάς

Ισόβια και 14 έτη

Ιωάννης Άγγος:

9 έτη κάθειρξη και 2 μήνες

Αναδιώτης Αναστάσιος:

7 έτη

Δήμου Γιώργος:

7 έτη

Καζαντζόγλου Ιω.

10 έτη κάθειρξη και 2 μήνες

Καλαρίτης Ελπιδοφόρος

9 έτη κάθειρξη

Κομιανός Ιω.

9 έτη κάθειρξη

Κορκοβίλης Κων.

9 έτη κάθειρξη

Μιχάλαρος Αν.

9 έτη κάθειρξης και 2 μήνες

Πατέλης Γιώργος, Πυρηνάρχης Νίκαιας

10 έτη κάθειρξη και 2 μήνες

Σαντοριναίος Στ.

Για παράνομη Οπλοφορία 2 χρόνια και χρηματική ποινή 2000 ευρώ αναστολή επι τριετία

Σκάλκος Γ.

7 έτη κάθειρξη

Σταμπέλος Γ.

9 έτη κάθειρξη

Τσακανίκας Γ.

6 έτη

Τσαλίκης Λέων

9 έτη κάθειρξης

Τσόρβας Αθ.

9 έτη κάθειρξης

Τσόρβας Νικ.

9 έτη κάθειρξης

Χρυσαφίτης Αρ.

7 έτη κάθειρξης

ΥΠΟΘΕΣΗ ΑΙΓΥΠΤΙΩΝ ΑΛΙΕΡΓΑΤΩΝ

Αγριογιάννης Δημ.

7 έτη κάθειρξης

Ευγενικός Μάρκος

7 έτη κάθειρξης

Θωμάς Μαρίας

7 έτη κάθειρξης

Κων. Παπαδόπουλος

7 έτη κάθειρξης

Ανταστ. Πανταζής

Πυρηνάρχης περάματος

10 έτη και 24 μήνες

ΥΠΟΘΕΣΗ ΠΑΜΕ

Κυριάκος Αντωνακόπουλος

3 έτη κάθειρξης και 6 μήνες και μετατροπή σε χρηματική προς 5 ευρώ ημερησίως

Καστρινός Ιω.

3 έτη κάθειρξης και 6 μήνες και μετατροπή σε χρηματική προς 5 ευρώ Ημερησίως

Αντώνης Χατζηδάκης

6 έτη και μετατροπή σε χρηματική προς 5 ευρώ Ημερησίως

ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΕΝΤΑΞΗ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ

Νικ. Αποστόλου

7 έτη κάθειρξη

Αριστ. Δασκαλάκης

5 χρόνια κάθειρξη

Λιακόπουλος Διον.

6 έτη κάθειρξη

Μπαρέκας Θωμάς

6 έτη κάθειρξης και 2 μήνες

Νικ. Παπαβασιλείου

6 έτη

Βενετία Πόπορη

7 έτη κάθειρξη και 4 μήνες

Βασ. Σιατούνης

6 ετη κάθειρξη

Χρ. Στεργιοπουλος

6 ετη κάθειρξη

Αθ. Στράτος

6 χρόνια κάθειρξη

Γ. Τσακανίκας

6 έτη κάθειρξη

Μικελάτου Μαργαρίτα

2 χρόνια με τριετή αναστολή

Θεοδ. Στέφας

17 μήνες με τριετή αναστολή

Θεώνη Σκαρπέλη

1 έτος φυλάκιση και 1.000 ευρώ με τριετή αναστολή

Αναστάσιος Χιλιός

2 έτη και 2.000 χρηματική ποινή μετατροπή προς 5 ευρώ ημερησίως

ΚΤΗΡΙΟ ΤΣΙΛΛΕΡ

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

• Η κυρία του Μαξίμ του Ζωρζ Φεντώ

Έναρξη 21/10

Ο Ζορζ Φεντώ, απόγονος του Μολιέρου και ανανεωτής του βωντβίλ, είναι οξυδερκής παρατηρητής της κοινωνίας και των συμπεριφορών και κυνικός σχολιαστής των κακώς κειμένων. Δαιμόνιοι σκηνικοί μηχανισμοί, πνευματώδης σάτιρα και ανθρώπινες ψυχές σε φρενήρη αγωνία, απίθανες συμπτώσεις που οδηγούν με μαθηματική ακρίβεια σε μία έκρηξη που όμως δεν θα γίνει ποτέ είναι τα βασικά συστατικά της φάρσας. Η κυρία του Μαξίμ που γράφτηκε στο γύρισμα του αιώνα (1899) χάρισε στον συγγραφέα της έναν μεγαλοπρεπή θρίαμβο.

 

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση - Σκηνοθεσία:  Θωμάς Μοσχόπουλος

Σκηνικά: Ευαγγελία Θεριανού

Κοστούμια: Κλαιρ Μπρέισγουελ

Μουσική: Κορνήλιος Σελαμσής

Κίνηση: Σοφία Πάσχου

Φωτισμοί: Νίκος Βλασόπουλος

Βοηθός σκηνοθέτη: Ρωμανός Μαρούδης

Βοηθός σκηνογράφου: Έλλη Παπαδάκη

Βοηθός ενδυματολόγου: Κυρράνα Γκιόκα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Θανάσης Αλευράς, Στέλλα Αντύπα, Αφροδίτη  Αντωνάκη, Κωνσταντίνος Αρνόκουρος, Μελίνα Βαμπούλα, Ηλιάνα Γαϊτάνη, Θανάσης Δήμου, Ευαγγελία Καρακατσάνη, Έμιλυ Κολιανδρη, Κώστας Κορωναίος, Αυγουστίνος Κούμουλος, Πέλλα Μακροδημήτρη, Αθηνά Μουστάκα, Ελπίδα Νικολάου, Άννα Πατητή, Πέτρος Σκαρμέας, Γιώργος Τζαβάρας, Κώστας Φιλίππογλου, Γιάννης Φιλίππου, Δημήτρης  Φουρλής, Γαλήνη Χατζηπασχάλη

Αλέξανδρος Χρυσανθόπουλος

• Μολιέρος του Μιχαήλ Μπουλγκάκοφ

Ο Μολιέρος γράφτηκε το 1930, απαγορεύτηκε από τον Στάλιν και ήταν αιτία σύγκρουσης του συγγραφέα με τον Στανισλάφσκι. Όταν ανέβηκε πλέον στο Θέατρο Τέχνης της Μόσχας το 1936 κατέβηκε άρον άρον μόλις μετά από επτά παραστάσεις. Ο Μπουλγκάκοφ γοητεύτηκε από την προσωπικότητα του Μολιέρου, ιστορεί την τελευταία περίοδο της ζωής του, του θιάσου και του έργου του, τις ερωτικές του περιπέτειες, καθώς και τις σχέσεις του με την εξουσία και την εκκλησία. Παράλληλα βρίσκει τον τρόπο να μιλήσει ευφυώς για παρόμοια φαινόμενα στο θέατρο και στην πολιτική στη Ρωσία της εποχής του και να ξεσκεπάσει το δογματικό και ολοκληρωτικό καθεστώς.

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Λεωνίδας Καρατζάς

Σκηνοθεσία: Στάθης Λιβαθινός

Σκηνικά – Κοστούμια: Ελένη Μανωλοπούλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Μουσική: Θοδωρής Αμπαζής

Κίνηση: Θ.Α

Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρίνα Μυρτάλη

Βοηθός σκηνογράφου/ενδυματολόγου: ΈμιλυΚουκουτσάκη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Αργυρώ Ανανιάδου, Βασίλης Ανδρέου, Μιχάλης Βαλάσογλου, Αντώνης Γιαννακός, Γιώργος Δάμπασης, Πάνος Ζυγούρος, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Νίκος Καρδώνης, Στάθης Κόικας, Κώστας Κορωναίος, Δαυίδ Μαλτέζε, Φοίβος Μαρκιανός, Μαρία Σαββίδου, Χρήστος Σουγάρης, ΆρηςΤρουπάκης, Αμαλία Τσεκούρα, Σταμάτης Φασουλής

 

• Η Βαβυλωνία του Δημήτρη Βυζάντιου

Σε ένα πανδοχείο στο Ναύπλιο, την πρωτεύουσα του νεοσύστατου ελληνικού κράτους, μια παρέα ανδρών από διάφορα μέρη της Ελλάδας γιορτάζει τη νίκη των συμμαχικών δυνάμεων στη Ναυμαχία του Ναβαρίνου. Το πρώτο θεατρικό έργο της ελληνικής λογοτεχνίας μετά την απελευθέρωση, - σε μια νεοσύστατη χώρα που πρέπει να βρει τους τρόπους να ξεπεράσει τις δυσκολίες και να οργανωθεί - μεταφέρει με κωμικό τρόπο την ασυνεννοησία μεταξύ των ηρώων καθώς ο καθένας μιλάει το δικό του γλωσσικό ιδίωμα.

 

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννης Κακλέας

Σκηνικά: Σάκης Μπιρμπίλης – Γιάννης Κακλέας

Κοστούμια: Ηλένια Δουλαδίρη

Μουσική Σύνθεση – μουσική επιμέλεια: Μαρίζα Ρίζου

Κίνηση: Αγγελική Τρομπούκη

Φωτισμοί: Σάκης Μπιρμπίλης

Σχεδιασμός Video: Θ.Α

Βοηθός σκηνοθέτη: Θ.Α

                                                                   

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Κώστας Αποστολάκης, Μιχάλης Βαλάσογλου, Κωνσταντίνος Γαβαλάς, Θανάσης Δήμου

Πάνος Ζυγούρος, Κωνσταντίνος Ζωγράφος, Γιάννης Κότσιφας, Λάμπρος Κτεναβός, Σπύρος Κυριάκος, Νίκη Λάμη, Κωνσταντίνος Μαγκλάρας, Ιεροκλής Μιχαηλίδης, Οδυσσέας Παπασπηλιόπουλος, Θοδωρής Σκυφτούλης, Κωνσταντίνα Τάκαλου, Δημήτρης Φουρλής

 

ΚΕΝΤΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ-ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΓΙΑ ΠΑΙΔΙΑ

• Πιστεύω στους μονόκερους του Μάικλ Μορπούργκο

Μια παράξενη βιβλιοθηκάριος,  συναρπαστικές ιστορίες κι ένας μονόκερος – πραγματικός ή μαγικός; Κανείς δεν ξέρει! Κι εκεί μαζί τους ο εντεκάχρονος Θωμάς έτοιμος να ζήσει τις μεγαλύτερες περιπέτειες της ζωής του… στον κόσμο της φαντασίας. Όταν όμως ο πόλεμος εισβάλλει πραγματικά στη ζωή του, ο μικρός Θωμάς, αλλαγμένος πια και πιο ώριμος, θα βρει την ελπίδα και τη γενναιότητα  να αντιτάξει στη λαίλαπα του πολέμου, τη φωτιά που καίει μέσα του. Με αφορμή το μυθιστόρημα του συγγραφέα του War Horse Μάικλ Μορπούργκο, μια συναρπαστική παράσταση για όλη την οικογένεια με ζωντανή μουσική στην Κεντρική Σκηνή!

 

Ταυτότητα παράστασης

Διασκευή από το πρωτότυπο: Βαγγέλης Χατζηγιαννίδης

Σκηνοθεσία: Σοφία Βγενοπούλου

Σκηνικά: Τίνα Τζόκα

Κοστούμια, μαριονέτες, ειδικές κατασκευές: Δέσποινα Μακαρούνη

Μουσική: Αγγελος Τριανταφύλλου

Στίχοι τραγουδιών: Τζούλια Διαμαντοπούλου

Κίνηση: Σταυρούλα Σιάμου

Φωτισμοί:  Βασίλης Παπακωνσταντίνου

Σχεδιασμός βίντεο (video-art):  Αγγελική Μπόζου

Συνεργάτις Δραματουργός: Κατερίνα Κωνσταντινάκου

Βοηθός Σκηνοθέτη: Αμαλία Τσεκούρα

Βοηθός σκηνογράφου: Αννα Ζούλια

Δραματολόγος παράστασης: Μαρία Καρανάνου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Ασημίνα Αναστασοπούλου,  Γιάννης Εγγλέζος, Βασίλης Καλφάκης, Αλέξης Κωτσόπουλος, Νικόλας Παπαδομιχελάκης, Τζένη Παρασκευαϊδου, Κατερίνα Πατσιάνη, Καλλιόπη Σίμου, Γιώργος Σκαρλάτος, Στρατής Χατζησταματίου, Χριστίνα Χριστοδούλου

Μουσικοί επί σκηνής: Μενέλαος Μωραϊτης – τούμπα, Σπυρος Νίκας – σαξόφωνο, Βασίλης Παναγιωτόπουλος – πιάνο, πλήκτρα, τρομπόνι 

ΣΚΗΝΗ «ΝΙΚΟΣ ΚΟΥΡΚΟΥΛΟΣ»

• Σ’ εσάς που με ακούτε της Λούλας Αναγνωστάκη

Έναρξη 30/10

Στο τελευταίο έργο της η Λούλα Αναγνωστάκη τοποθετεί τη δράση στο Βερολίνο του 2001 όπου διαδηλώσεις και ταραχές δημιουργούν μια ατμόσφαιρα αγωνίας και φόβου. Οι ήρωές της «εγκλωβισμένοι»  σε μια ζωή που δεν τους ικανοποιεί πια, σχεδιάζουν τρόπους διαφυγής. Και η ωμότητα της πραγματικότητας διαλύει τις ψευδαισθήσεις τους. Μόνο η Σοφία θα φτάσει κοντά στην ελευθερία πληρώνοντας βαρύ τίμημα.

 

Ταυτότητα παράστασης

Δραματουργική επεξεργασία-Σκηνοθεσία: Αλέξανδρος Αβρανάς                                 

Σκηνικά, κοστούμια: Έλλη Παπαγεωργακοπούλου     

Χορογραφία: Αμάλια Μπένετ                               

Φωτισμοί: Ολυμπία Μυτιληναίου                                   

Μουσική: Θοδωρής Ρέγκλης                                            

Sound design:  Κώστας Βαρυμπομπιώτης, Νίκος Μπουγιούκος                               

Βοηθός σκηνοθέτη: Νικήτας Αναστόπουλος    

Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός

Βοηθός ενδυματολόγου: Τζίνα Ηλιοπούλου

 Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Στάθης Κόικας, Λάμπρος Κτεναβός, Aλέξανδρος Μαυρόπουλος, Μιχάλης Μουλακάκης,  Γιώργος Μπινιάρης, Αγλαΐα Παππά,  Αρετή Πασχάλη,  Ξένια Παυλοπούλου, Ελένη Ρουσσινού, Γιώργος Στάμου 

 

• Ο γυάλινος κόσμος του Τενεσί Ουίλιαμς

Το πιο διάσημο και προσωπικό έργο του Τενεσί Ουίλιαμς, ένα «έργο μνήμης» όπως ο ίδιος χαρακτήριζε τον Γυάλινο Κόσμο, είναι ένα έργο για τις εύθραυστες ισορροπίες. Στη Νέα Υόρκη της μεγάλης Ύφεσης ο Τομ, ένας νεαρός ποιητής, ασφυκτιά στη δουλειά του και στο μικρό διαμέρισμα που μοιράζεται με τη μητέρα και τη μικρότερη αδελφή του, Λώρα, ένα φοβισμένο πλάσμα που προτιμά τη συλλογή του από γυάλινα ζωάκια από τους ανθρώπους. Ο καθένας από αυτούς έχει επιλέξει να βρει καταφύγιο στον δικό του φανταστικό τόπο σε μια προσπάθεια να αντέξουν το παρόν. 

Ταυτότητα παράστασης

Μετάφραση: Στέλιος Βαφέας

Σκηνοθεσία: Γιώργος Νανούρης

Σκηνικά: Μαίρη Τσαγκάρη

Κοστούμια: Γρηγόρης Τριανταφύλλου“DeuxHommes”

Μουσική: Θοδωρής Οικονόμου

Διανομή (αλφαβητικά)

Όλια Λαζαρίδου, Κωνσταντίνος Μπιμπής, Λένα Παπαληγούρα, Αναστάσης Ροϊλός

 

ΘΕΑΤΡΟ REX

 

ΣΚΗΝΗ «ΜΑΡΙΚΑ ΚΟΤΟΠΟΥΛΗ»

• Φεγγάρι από χαρτί Κείμενο – Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας – Θανάσης Παπαθανασίου

Εναρξη 23/10

Το Φεγγάρι από χαρτί φωτίζει μια Αθήνα που δεν υπάρχει πια παρά μόνο στο παρελθόν, στα όνειρα και τις αναμνήσεις μας.  Ρίχνει το φως του σε μια πόλη μαγική, μια γειτονιά στην οδό Αστυδάμαντος, και αφηγείται ιστορίες έρωτα, ενηλικίωσης, πόνου και ευτυχίας με φόντο τα ιστορικά γεγονότα της δεκαετίας του ’60. Ένα μουσικό έργο για όσα βρίσκονται πέρα από εκεί που μπορούν να περιγράψουν οι λέξεις.

 

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Μιχάλης Ρέππας-Θανάσης Παπαθανασίου

Μουσική: Νίκος Κυπουργός

Στίχοι: Αφροδίτη Μάνου

Σκηνικά: Ελλη Παπαγεωργακοπούλου

Κοστούμια Εβελιν Σιούπη

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Mουσική διδασκαλία: Μελίνα Παιονίδου

Δημιουργία Video παράστασης: Πάτροκλος Σκαφίδας

Βοηθός σκηνοθετών: Εφη Χριστοδουλοπούλου

Βοηθός σκηνογράφου: Σωτήρης Μελανός

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Κωνσταντίνος Γαβαλάς , Τζόυς Ευείδη, Αναστασία Ζάχου, Σταύρος Καραγιάννης, Ελίτα Κουνάδη, Σπύρος Κυριάκος, Λάμπρος Κωσταντέας, Εριέττα Μανούρη,  Χρύσα Μιχαλοπούλου, Μάξιμος Μουμούρης, Γιάννης Μπουραζάνας, Τζώρτζης Παπαδόπουλος

Τζίνη Παπαδοπούλου, Αρης Πλασκασοβίτης,  Μαριαλένα Ροζάκη,  Εύα Σιμάτου, Βαγγελίνα Σκλαβενίτη, Πάνος Σταθακόπουλος, Γιώργος Τσούρμας

Μουσικοί επί σκηνής: Διονύσης Βερβιτσιώτης, Σοφία  Ευκλείδου, Θοδωρής Κοτεπάνος , Κώστας Ιωαννίδης, Αλέκος  Βασιλάτος      

• Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου του Μ. Καραγάτση

Η εκπληκτική τριλογία του σημαντικότατου λογοτέχνη Μ. Καραγάτση που αποτελείται από τα μυθιστορήματα Ο Κοτζάμπασης του Καστρόπυργου, Αίμα χαμένο και κερδισμένο και Τα στερνά του Μίχαλου ζωντανεύει επί σκηνής στο Εθνικό Θέατρο με αφορμή την επέτειο των 200 χρόνων από την ελληνική επανάσταση. Παρακολουθούμε την Ιστορία μέσα από την προσωπική ιστορία του Μιχάλη Ρούση, του περίφημου Κοτζάμπαση, ενός ανθρώπου διψασμένου για ζωή και που δεν διστάζει να γίνει εξωμότης, προδότης αλλά και ήρωας.

 

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Δημήτρης Τάρλοου

Σκηνικά: Θάλεια Μέλισσα

Κοστούμια: Αλέξανδρος Γαρνάβος – Τζίνα Ηλιοπούλου

Κίνηση: Κορίνα Κόκκαλη

Μουσική: Άγγελος Τριανταφύλλου

Φωτισμοί: Αλέκος Αναστασίου

Σχεδιασμός Βίντεο: Χρήστος Δήμας

Βοηθός σκηνοθέτη: Δήμητρα Κουτσοκώστα

Βοηθός σκηνογράφου: Ίρις Σκολίδη

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Κώστας Βασαρδάνης, Ξανθή Γεωργίου, Δημήτρης Ήμελλος

Βίκυ Κατσίκα, Αλκιβιάδης Μαγγόνας, Χρήστος Μαλάκης, Λήδα Μανιατάκου, Μάξιμος Μουμούρης, Γιώργος Μπινιάρης, Δημήτρης Μπίτος, Λεωνή Ξεροβάσιλα, Μελισσάνθη Ρεγκούκου, Γιώργος Χριστοδούλου

 

Μουσικοί επί σκηνής: Γιώργος Δούσος, Κώστας Νικολόπουλος, Γιάννης Ριζόπουλος

 

ΣΚΗΝΗ «ΕΛΕΝΗ ΠΑΠΑΔΑΚΗ»

 

• Η Στέλλα με τα κόκκινα γάντια του Ιάκωβου Καμπανέλλη

Σε μια εποχή που η ελληνική κοινωνία προσπαθεί να διαμορφώσει την ταυτότητα της και να ανακάμψει από τα ερείπια του Εμφυλίου, ο πατριάρχης της Ελληνικής μεταπολεμικής δραματουργίας προβάλει ένα μοντέλο γυναίκας που συγκρούεται με την εποχή της. Μιας γυναίκας που θέλει να ορίζει η ίδια τον εαυτό της, να ζει τον έρωτα χωρίς όρια και να μην συμβιβάζεται με τα κοινωνικά «πρέπει».   

 

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Γιάννος Περλέγκας                          

Σκηνικά, κοστούμια: Λουκία Χουλιάρα                                         

Φωτισμοί: Τάσος Παλαιορούτας                           

Μουσική επιμέλεια: Γιάννος Περλέγκας  

Συνεργάτης στη μουσική επιμέλεια: Στράτος Γκρίντζαλης                                 

Κίνηση: Μαρκέλλα Μανωλιάδου 

Βοηθός σκηνοθέτη: Μάγδα Καυκούλα

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ευστρατιάδου Ανθή, Κόκκαλη Σοφία, Λυπηρίδου Κατερίνα, Μαγουλιώτης Βασίλης

Περλέγκας Γιάννος, Σαουλίδου Εύη, Σκυφτούλης Θοδωρής, Τιτόπουλος Μιχάλης

 

Μουσικός επί σκηνής: Στράτος Γκρίντζαλης

 

• Οι Ελεύθεροι Πολιορκημένοι του Διονύσιου Σολωμού

Στη σκηνή του θεάτρου, το ποιητικό έργο που απασχόλησε τον εθνικό μας ποιητή Διονύσιο Σολωμό περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο (1834-1847), εμπνευσμένο από την πολιορκία της πόλης του Μεσολογγίου και την ιστορική Έξοδο, τη νύχτα μεταξύ 10^ης και 11^ης Απριλίου 1826. Ένα έργο για την ελευθερία, για τον αγώνα του ανθρώπου να κρατήσει το πνεύμα του ελεύθερο ακόμα και στους πιο ζοφερούς καιρούς. 

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Θάνος Παπακωνσταντίνου

Σκηνικός χώρος - κοστούμια: Νίκη Ψυχογιού

Μουσική σύνθεση: Δημήτρης Σκύλας

Φωτισμοί: Χριστίνα Θανάσουλα

Κίνηση: Αμαλία Κοσμά

Βοηθός σκηνοθέτη: Φάνης Σακελλαρίου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Κωνσταντίνος Αρνοκούρος, Λένα Δροσάκη, Αυγουστίνος Κούμουλος, Λάμπρος Κωνσταντέας

Αλέξανδρος Μαυρόπουλος, Αντώνης Μυριαγκός, Κλεοπάτρα Μάρκου, Δανάη Τίκου

Νάνσυ Σιδέρη, Μάριος Παναγιώτου, Άννα Πατητή, Ελένη Μολέσκη

Μουσικοί επί σκηνής: Θοδωρής Βαζάκας, Χρήστος Γιάκκας

 

 

ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

 

• Παίζοντας το θύμα των Όλεγκ και Βλαντιμίρ Πρεσνιακόφ

Έναρξη 16/10

Δύο από τους γνωστότερους σύγχρονους Ρώσους εκπροσώπους του «νέου δράματος», αφηγούνται στη  μαύρη κωμωδία τους την ιστορία του νεαρού Βάλια που εργάζεται παίζοντας το ρόλο του θύματος σε αναπαραστάσεις εγκλημάτων. Μια αναπαράσταση είναι και η καθημερινότητά  του αλλά και η ζωή των άλλων, μέσα σ’ ένα σύμπαν εχθρικό και  πέρα για πέρα παράλογο.

 

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΗ ΣΚΗΝΗ

 

ΣΚΗΝΗ «ΚΑΤΙΝΑ ΠΑΞΙΝΟΥ»

 

• Μήδεια του Ευριπίδη

Πλασμένη από έρωτα και εκδίκηση, η Μήδεια, μία από τις πιο τραγικές ηρωίδες του Ευριπίδη, αποτρέπει κάθε απλή ανάγνωση, καθώς υλοποιεί το αδιανόητο: την παιδοκτονία. Πρόσωπο πολυδιάστατο,  αμφιταλαντεύεται ανάμεσα στα μητρικά της αισθήματα και την επιθυμία της για εκδίκηση. Σε ξένο τόπο, προδομένη και αντιμέτωπη με απροσδόκητες διαψεύσεις, η πριγκίπισσα – μάγισσα,  σκοτώνει ό,τι πολυτιμότερο έχει, και γίνεται η ίδια η κυριότερη  μέτοχος του πόνου που επιφέρει η φρικιαστική πράξη της.

Μήδεια, του Ευριπίδη

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Μάρθα Φριντζήλα

Μετάφραση: Νικολέτα Φριντζήλα

Σκηνικά, κοστούμια: Άγγελος Μέντης

Μουσική: Βασίλης Μαντζούκης

Σχεδιασμός Βίντεο (videodesign): Παναγιώτης Ανδριανός

Φωτισμοί: FeliceRoss

Βοηθός σκηνοθέτη: Θεανώ Μεταξά

Β’ βοηθός σκηνοθέτη: Μαριέλα Παναγιώτου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά):

Ανδρέας Κωνσταντίνου, Θάνος Τοκάκης, Μάρθα Φριντζήλα

Μουσικοί επί σκηνής (αλφαβητικά):

Παναγιώτης Μανουηλίδης, Βασίλης Μαντζούκης, Νίκος Παπαϊωάννου

• Βάκχες του Ευριπίδη

Το τελευταίο και πιο αινιγματικό έργο του Ευριπίδη, γραμμένο το 407 π.Χ. ,λίγο πριν το τέλος του Πελοποννησιακού Πολέμου και την ήττα της Αθήνας, ανεβάζει για πρώτη φορά στην Τραγική Σκηνή τον θεό Διόνυσο, τον θεό που προσφέρει στους ανθρώπους την ελευθερία από τα δεσμά του πολιτισμού και του ορθολογισμού.  Ο Πενθέας, - ο σύγχρονος λογικοκρατούμενος άνθρωπος- δέσμιος των ορίων και του εγωκεντρισμού του, αμφισβητεί τον θεό και μοιραία συντρίβεται από αυτόν, αφού όμως πρώτα γίνει το τελετουργικά ταμένο θύμα του.

Ταυτότητα παράστασης

Σκηνοθεσία: Άντζελα Μπρούσκου

Μετάφραση: Γιώργος Χειμωνάς

Σκηνικά / Κοστούμια: Έφη Μπίρμπα

Μουσική: Νίκος Βελιώτης

Κίνηση: Φίλιππος Κανακάρης

Φωτισμοί: ΕβίναΒασιλακοπούλου

Διανομή (με αλφαβητική σειρά)

Αφροδίτη Αντωνάκη,  Μαριάννα Δημητρίου, Δανάη Κατσαμένη, Έκτορας Λιάτσος

Παρθενόπη Μπουζούρη, Άντζελα Μπρούσκου, Γιάννης Παπαδόπουλος, Χάρης Φραγκούλης

Για τις ακριβείς ημερομηνίες έναρξης των λοιπών παραγωγών του Εθνικού Θεάτρου και για την ερευνητική και εκπαιδευτική δραστηριότητα του θα ενημερωθείτε σύντομα.

«Το Τρίτο Στεφάνι», σε σκηνοθεσία Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, με πρωταγωνίστριες την Μαρία Καβογιάννη και την Μαρία Κίτσου, έρχεται στο Θέατρο Παλλάς,

από τις 16 Οκτωβρίου 2020.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ
https://www.viva.gr/tickets/theatre/pallas/trito-stefani/

 

«Το Τρίτο Στεφάνι», το αριστούργημα του Κώστα Ταχτσή, θα ζωντανέψει τον Οκτώβριο στο θέατρο Παλλάς, με την υπογραφή του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη, και τις Μαρία Καβογιάννη και Μαρία Κίτσου στους εμβληματικούς ρόλους της Εκάβης και της Νίνας. Η μεγάλη παραγωγή των Θεατρικών Σκηνών θα παρουσιαστεί σε ολοκαίνουργια διασκευή που αναδεικνύει τις αφηγηματικές αρετές και την ποίηση του μυθιστορήματος, σεβόμενη την πρόθεση του συγγραφέα για μια ιστορία που, όπως και η ζωή, ανοίγει και κλείνει σαν κύκλος. Ένας εικοσαμελής θίασος σημαντικών ηθοποιών μπαίνει στη δίνη της νέας, πρωτότυπης μουσικής του Μίνου Μάτσα, φέρνοντας επί σκηνής τους ήχους και τις εικόνες μιας ολόκληρης εποχής.

Το μυθιστόρημα–σταθμός του Ταχτσή, από τα πλέον αγαπημένα του ελληνικού κοινού διαχρονικά, που στο παρελθόν έγινε σήριαλ από τον Γιάννη Δαλιανίδη και αποτέλεσε υλικό για πολύ επιτυχημένες παραστάσεις σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή και Θανάση Παπαγεωργίου, είναι μια κατάθεση μνήμης όπου μέσα από τις προσωπικές ιστορίες των ηρώων περνάει ολόκληρη η σύγχρονη ιστορία της Ελλάδας. Όχι με διάθεση διδακτική, αλλά μ᾽ ένα σπάνιο χιούμορ που αναδεικνύει καίρια όλα εκείνα για τα οποία αξίζει να παλεύει κανείς στη ζωή.

Αυτό που μαγνητίζει σήμερα στο «Τρίτο Στεφάνι», κιαυτό που την ίδια στιγμή του χαρίζει τη διαχρονική του γοητεία, είναι μια ανελέητη κατάφαση στη ζωή. Τα πρόσωπα αυτού του δράματος, οι «ατσάλινοι» άνθρωποι μιας άλλης εποχής, σχεδόν σαν Παπαδιαμαντικοί ήρωες, υποφέρουν, απελπίζονται, κλαίνε γοερά, ματώνουν,αλλά ποτέ δε χάνουν πραγματικά την πίστη τους στη ζωή, σ᾽ αυτό που φέρνει το αύριο. Γελάνε δυνατά και λαγαρά μπροστά σε κάθε δυσκολία, και μας δείχνουν το δρόμο. Γι’ αυτούς ακριβώς του λόγους, το «Στεφάνι», που τόσο ανθίσταται στην ηθογράφηση και τόσο αναδεικνύει τον ρεαλισμό, είναι μια υπόθεση ανθρώπων που δεν παύουν ποτέ να είναι νέοι. Τότε και σήμερα.

Ένα γνήσια ρωμαίικο ψηφιδωτό συναισθημάτων, το «Τρίτο Στεφάνι» εμπεριέχει όλη την πλούσια Ελληνικότητα που με τόσο πάθος αναζήτησαν και ανέδειξαν δημιουργοί όπως ο Τσαρούχης και ο Χατζιδάκις, και μας θυμίζει με τον πιο καθαρό τρόπο πόσο οι μετόπες του Παρθενώνα, τα βυζαντινά τέμπλα, και τα σύγχρονα μνημεία όπως ο Λευκός Πύργος στη Θεσσαλονίκη ή το μέγαρο της Ακαδημίας στο κέντρο της Αθήνας, είναι όλα κομμάτια μιας συνεχούς ροής, μιας ψυχικής εποχής στο γαλανό ταξίδι των Ελλήνων προς την ίδια τη ζωή. Η Εκάβη και η Νίνα αγαπιούνται, ψυχραίνονται, μιλούν ακατάπαυστα, και σιωπούν μόνο μπροστά σ᾽ αυτό που τις υπερβαίνει, που όλους μας υπερβαίνει, και κουβαλούν πάντα το όμορφο και παράξενο φορτίο της πατρίδας που τις γέννησε, όπως το«μυθολόγησε» ο Ελύτης:

«Όμορφη και παράξενη πατρίδα /Ωσάν αυτή που μου 'λαχε δεν είδα / Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά / Στήνει στη γη καράβι κήπο στα νερά / Κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται / Μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται [...]»

 

Ακολουθούν κάποια ενδεικτικά αποσπάσματα από ένα σπουδαίο κείμενο του Μένη Κουμανταρέα, για τον Ταχτσή και το «Τρίτο Στεφάνι» του, γραμμένο το 2009:

«Αυτό που σοκάρισε και στάθηκε και το πρωτοποριακό στοιχείο [στο «Τρίτο Στεφάνι» του Κώστα Ταχτσή] είναι ότι ολόκληρο το μυθιστόρημα στηρίζεται σ’ ένα συνεχή μονόλογο δύο γυναικών που η γλώσσα τους και τα ήθη τους ανήκουν στη μικροαστική τάξη. Ποτέ πριν στη νεοελληνική λογοτεχνία ένα μυθιστόρημα δεν χρησιμοποίησε σε αυτή την έκταση και τον βαθμό την προφορικότητα της αφήγησης και το καθημερινό ιδιόλεκτο αυτής της τάξης. Υπάρχουν, φυσικά, πάμπολλοι διάλογοι στη λογοτεχνία που αποτυπώνουν τον προφορικό λόγο των ηρώων. Όμως αυτοί οι διάλογοι αποτελούν απλά παρένθεση στην αφήγηση, […] και χρησιμεύουν στο να ζωντανέψουν τη διήγηση και να προσδώσουν αληθοφάνεια στους ήρωες. Το κυρίως κείμενο γράφεται κατά κανόνα σε λογοτεχνική γλώσσα. Οτιδήποτε μπορεί να σημαίνει αυτό. […]

Ο Ταχτσής, όντας ο ίδιος στη ζωή του ένας χείμαρρος λόγου και ελευθεριότητας, υιοθέτησε και στο βιβλίο του τον τρόπο αυτό. Ένα συνεχές μουρμούρισμα διατρέχει όλο το κείμενο, το ίδιο αυτό μουρμούρισμα που ο συγγραφέας ήξερε καλά από την οικογένειά του και τα συγγενικά του πρόσωπα. Είναι οι ευχές, οι κατάρες, οι αφορισμοί, που όλοι ακούμε στις οικογένειές μας σε οποιαδήποτε τάξη και αν ανήκουμε. «Που να μη λειώσουν τα κόκαλά σου!», «Θου Κύριε φυλακήν τω στόματί μου!», «Αχ, βρε κερατά θεέ», «Δεν έχεις πια καθόλου τσίπα επάνω σου;», «Σσσ κι οι τοίχοι έχουν αφτιά!», «Μύγα τσετσέ σ’ έχει τσιμπήσει, κακό χρόνο να ’χεις;», «Σκάσε κτήνος» και άλλα πολλά. Όμως εδώ στον Ταχτσή οι εκφράσεις αυτές αποκτούν μια ιδιαιτερότητα. Δεν είναι γαρνίρισμα αλλά ουσία. Είναι ο πρώτος που έκανε ύφος τη γλώσσα των μικροαστών. Είχε την ευφυΐα αλλά και το ταλέντο να την αναπαραγάγει σχεδόν θεατρικά. […] Όταν κάποτε ρώτησα τον Ταχτσή γιατί δεν γράφει ένα νέο μυθιστόρημα, εφόσον όλοι ασχολούνται με το «Τρίτο Στεφάνι» και κινδύνευε να χαρακτηριστεί συγγραφέας του ενός βιβλίου, εκείνος με κοίταξε λυπημένα: «Τρέμω να ξαναπεράσω αυτά που πέρασα με το Τρίτο στεφάνι. Κανείς δεν μπορεί να φανταστεί τι μου κόστισε αυτό το βιβλίο. Το έχω πληρώσει με τη μισή μου ζωή». […]

[O Ταχτσής κ]άνει λογοτεχνία έχοντας απορρίψει τη φιλολογία. Μακριά από τη δικτατορία της καλλιέπειας στήνει έναν μυθιστορηματικό καμβά στηριγμένο σε κάποια στερεότυπα της μικροαστικής ζωής. Δεν είναι, βέβαια, η χαμοζωή ενός Βουτυρά ή ο λούμπεν κόσμος του Πέτρου Πικρού ή του Λουντέμη. Δεν είναι η αυλή της Καγκελόπορτας του Φραγκιά. Είναι ο κύριος κορμός της νεοελληνικής κοινωνίας όπως διαμορφώνεται μεταπολεμικά, αποκλείοντας τους μεγαλοαστούς και τους προλετάριους. Οι άνθρωποί του δεν είναι ούτε κομμουνιστές ούτε εθνικόφρονες. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν είναι δημοκρατικοί. Είναι οι οικογενειάρχες που τρώνε τη μπόρα της Ιστορίας, οι γυναίκες που μαλλιοτραβιούνται και υποφέρουν χωρίς παράλληλα να χάνουν το θάρρος τους και την αξιοπρέπειά τους. […] Μέσα από έναν κλαυσίγελο αφηγείται πράγματα σοβαρά ακόμα και τραγικά με όπλο το πανταχού παρόν χιούμορ. […]

Έτσι μέσα από την κοινότοπη ιστορία δύο γυναικών, οι οποίες κινούν τα νήματα της μοίρας των αρσενικών, δίνει έναν πίνακα της μεταπολεμικής κοινωνίας με φλας μπακ στην εποχή των Βαλκανικών, της Μικρασίας και άμεσες αναφορές στην εποχή του Μεταξά, την Κατοχή, εστιάζοντας στο εμφυλιακό και μετεμφυλιακό τοπίο. Τα ιστορικά γεγονότα περνάνε μέσα από τη ζωή των ηρώων του κατορθώνοντας να απογειώσουν τη ζωή αυτή σε συλλογικό δράμα. […]

Εδώ έχουμε να κάνουμε με το έπος της ανερχόμενης τάξης, αυτής που αργότερα βαφτίστηκε με το επίθετο «μικροαστική». […] Όσοι εκ των υστέρων επιχείρησαν να μιμηθούν το ύφος του Ταχτσή έσπασαν τα μούτρα τους. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν μπόλιασε την κατοπινή πεζογραφία με το παράδειγμά του. Απελευθέρωσε τους νεότερους πεζογράφους από τα δεσμά της καλλιγραφίας και της φιλολογίας. […] O ευαίσθητος αναγνώστης, τα «παιδιά τα φανατικά για γράμματα», όσοι νέοι αναγνώστες προστεθούν, θα εκτιμήσουν τις περιπέτειες της Εκάβης και της Νίνας, αλλά και τη συλλογική περιπέτεια του ρωμαίικου, που προβάλλεται στο βάθος […]. Το Τρίτο στεφάνι θα τους αποκαλύψει από πού ξεκίνησαν οι Εκάβες και οι Νίνες. Θα τους δείξει ποια είναι η ζωή μας σήμερα και γιατί είναι αυτή και όχι άλλη. […]»

Παρακαλούμε διαβάστε προσεκτικά τις παρακάτω οδηγίεςβασειυγειονομικών πρωτοκόλλων που εφαρμόζονται πιστά στο Θέατρο Παλλάς:

• Υποχρεωτική χρήση μάσκας σε όλους τους χώρους του θεάτρου, από θεατές και προσωπικό.
• Ώρα προσέλευσης στο θέατρο μία ώρα πριν την προκαθορισμένη έναρξη της παράστασης.
• Υποχρεωτική χρήση ηλεκτρονικού εισιτηρίου. Ανέπαφο check-inστον χώροαπό το κινητό σας, ή από προεκτυπωμένο χαρτί.
• Αυστηρή τήρηση αποστάσεων ασφαλείας (1,5 μέτρο).
• Ειδική σήμανση για την είσοδο και την έξοδο του κοινού στο θέατρο και μονοδρόμηση διαδρόμων.

Το Θέατρο Παλλάς τηρεί αυστηρά όλες τις διαδικασίες και τα πρωτόκολλα υγειονομικής προστασίας, με βασικό γνώμονα την ασφάλεια του κοινού και του προσωπικού:

• Θερμομέτρηση κατά την είσοδο προσωπικού και θεατών.
• Όλες οι επιφάνειες του Θεάτρου Παλλάς καθαρίζονται και απολυμαίνονταικαθημερινά από πιστοποιημένο συνεργάτη με εγκερκριμένα από τον ΕΟΦ απολυμαντικά καθαριστικά.
• Η αίθουσα και οι χώροι κοινού κλιματίζονται από κεντρική κλιματιστική μονάδα η οποία προσάγει φρέσκο κλιματιζόμενο (νωπό) αέρα στον χώρο, εξασφαλίζοντας τη μέγιστη δυνατή ανανέωση του αέρα ανά τακτά χρονικά διαστήματα.
• Στήλες αντισηψίας στους κοινόχρηστους χώρους.
• Σχέδιο ασφαλείας προσέλευσης και αποχώρησης των θεατών από πολλαπλές εισόδους και εξόδους, καθώς και μονοδρόμηση διαδρόμων, με ειδική σήμανση.
• Διενέργεια προληπτικών τεστ μοριακού ελέγχου COVID-19, σε συνεργασία με τα εργαστήρια του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, για όλο το προσωπικό του Θεάτρου.

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ

Σκηνοθεσία: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης

Διασκευή: Κωνσταντίνος Μαρκουλάκης, Νίκος Μανουσάκης

Σκηνικά: Πάρις Μέξης

Μουσική: ΜίνωςΜάτσας

Φωτισμοί: Αλέκος Γιάνναρος

Κοστούμια: Βασιλική Σύρμα

Κίνηση: Κική Μπάκα

Βοηθός σκηνοθέτη: Χριστίνα Ματθαίου

Βοηθός σκηνογράφου: Εύη Ανδριανού

Βοηθός ενδυματολόγου: Ειρήνη Γεωργακίλα

Φωτογραφίες: Ελίνα Γιουνανλή

Videos: Ελένη Κατρακαλίδη

Παραγωγή: Θεατρικές Σκηνές

ΔΙΑΝΟΜΗ (αλφαβητικά)

Κώστας Ανταλόπουλος, Ειρήνη Βαλατσού, Ντάνη Γιαννακοπούλου, Δανάη Επιθυμιάδη, Μαρία Καβογιάννη, Δημήτρης Καραβιώτης, Σύρμω Κεκέ, Μαρία Κίτσου, Τάσος Λέκκας, Ορνέλα Λούτη, Γιώργος Μακρής, Δημήτρης Μανδρινός, Στάθης Μαντζώρος, Καλλιρρόη Μυριαγκού, Γιώργος Νούσης, Ελευθερία Παγκάλου, Αλεξάνδρα Παντελάκη, Ελίζα Σκολίδη, Μενέλαος Χαζαράκης, Γιώργος Ψυχογυιός

 

ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΩΝ & ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ

Τετάρτη & Κυριακή: 19:00

Πέμπτη, Παρασκευή & Σάββατο: 20:30

Τιμές εισιτηρίων: 15€ - 80€

*Οι δύο (2) πρώτες σειρές της πλατείας του θεάτρου είναι κλειστές λόγω μέτρων πρόληψης COVID-19. Επομένως η 1η σειρά του κοινού, είναι η 3η σειρά του θεάτρου.

ΓΙΑ ΝΑ ΚΛΕΙΣΕΤΕ ΕΙΣΙΤΗΡΙΑ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ!

https://www.viva.gr/tickets/theatre/pallas/trito-stefani/

Ομαδικές κρατήσεις: 210-3639343 (εσωτ. 2)